<!-- /* .

آثار خشونت در فیلمهای تلویزیونی

آنچه والدین در این خصوص باید بدانند:

تحقیقات اخیر نشان داده است که شخص عادی در بسیاری کشور ها به طور میانگین روزانه بیش از شش ساعت تلویزیون تماشا می کنند .وقتی زمان سپری شده در سینماها به این زمان به این مدت اضافه شود،روشن می شود که اکثر کودکان خیلی زیاد در معرض تاثیر وسایل ارتباط جمعی هستند .با این که ممکن است تماشای تلویزین فرزندتان واقعا کمتر از این میانگین باشد،ولی اگر او هم مانند اکثر بچه هاست ،هنوز بیش از اندازه تلویزیون می بیند.در خلال ده سال گذشته ،توجه روان شناسان ،والدین ،وبرنامه سازان تلویزیونی به آثار خشونت فیلم های تلویزیونی بر کودکان جلب شده است.این توجه عمدتازمانی آشکار شد که بسیاری از برنامه های تلویزیونی (از جمله آنها که طی بعداز ظهر واوایل شب،وحتی کارتون هایی که صبح روز تعطیل نشان داده می شوند)آلوده به صحنه های خشونت آمیز وتهاجمی ،ودر گیری بودند .این پرسش پیش آمد :آیا کودکانی که صحنه های خشن را در تلویزیون می بینند به رفتارتهاجمی روی می اورند؟

پاسخ ،آری مشروط بود .تعدادی از روان شناسان،از جمله دکتر آلبرت بندورا،در دانشگاه آکسفورد فیلم هایی را به کودکان نشان دادندکه نمایشگر آن نوع خشونتی بودند که در واقع خردسالان در تلویزیون می دیدند .کودکان این فیلم های خشن را تماشاکردندوبی درنگ پس از آن ،وقتی با یکدیگر بازی می کردند،تحت نظر گرفته شدند کودکانی که فیلم های خشن تماشا کرده بودند ،نسبت به آنها که فیلم های نیمه خشن دیده بودند،به راستی دربازیشان مهاجم تر بودند. در برخی موادر، کودکان بلافاصله اعمال تهاجمی(مثل زد وخورد ، مشت زنی ، نعره زنی ، تظاهر به تیراندازی با اسلحه)را که اندکی پیش درفیلم دیده بودند تقلیلد کردند.تحقیقات بعدی این نتیجه گیری را تائید ومعلوم کرد که کودکان ،فقط تهاجم وخشونت هنر پیشه ها ی برنامه های تلویزیونی را تقلید نمی کنند ،بلکه حتی از تهاجم وپرخاشگری ساختگی شخصیت های فیلم های کارتونی هم تقلید می کنند.با همه ی این ها ،دیدن فیلم های خشن نتیجه دیگری هم دارد :تماشای خشونت های تلویزیونی رواداری کودکان را نسبت به اعمال تهاجمی وضد اصول اجتماعی افزایش میدهد.با این حال چون تماشای خشونت رسانه ای می تواندبر رفتارومعیار های اخلاقی کودکان تاثیر گذارد ،والدین باید از چند قانون عرفی پیروی کنند:

1-مخصوصابه کودکان کم سن وسال نباید اجازه دادفیلم ها یا نمایش هایی تماشاکنند که محتوای بسیار تهاجمی دارند. کودکان زیرشش سال تجربه و درک محدودی درباره ی رفتار درست و نادرست دارند. درقبال چنین پیش زمینه ای تجربه ی محدود شخصی ، خشونتی که در تلوزیون یا فیلم ها می بیند، ممکن است شدیدتر براعمال شان تاثیر بگذارد.

2 – کودکانی که مستعد پذیرش خشونت یا تهاجم هستند،نباید برنامه هایی را تماشا کنند که با نمایش الگوی بدرفتاری دیگران ،این رفتارها را تقویت می کنند.

3 – تهاجم درفیلم های کارتونی، اگرچه برای بزرگسالان غیرواقعی به نظر می رسد، می تواند برکودکان تاثیر بگذارد. صحنه هایی که درآنها شخصیت های کارتونی یکدیگر رابا مشت ولگد می زند، آنها که شخصیت دیگر را از ساختمان ها یا صخره ها به پایین پرتاب می کنند، یا آنها که یگدیگر رابه ریل قطار می بندند،ممکن است برای بزرگسالان احمقانه وغیر واقعی باشد .ولی حتی تماشای این نوع خشونت غیر واقعی می تواند بر کودکی خردسال تاثیر بگذارد.با این که کارتون ها به طور روز افزونی با خشونت کمتری ساخته می شوند ،پدر یا مادر هنوز هم با ید آنها را در نظر زیا ده روی در خشونت زیر نظر داشته باشد.