پرخاشگری

انسان در برخوردهای خود، رفتارهای پرخاشگرانه ای نشان می دهند، در صورتی که این گونه رفتارها تحت کنترل فرار گیرند حرکت رد طبیعی،مطلوب می شود.

رفتارهای پرخاشگرانه ممکن است به شکل های مختلفی جلوه گر شود، از قبیل : آزار واذیت دیگران ، کتک زدن، شکستن ،پاره کردن وسایل و لوازم منزل، به دیگران دشنام دادن، مخالفت ،پرت کردن اشیاء ولوازم، تمسخر، تحقیر دیگران ، بی ادبی، پایکوبی، غرغرکردن، غذا نخوردن، یاگریه کردن و... بعضی از نوجوانان و جوانان نیز با بلند کردن موهای خود ، کتک زدن خود، کوبیدن سر به دیوار ویا به جای زنگ زدن برای ورود به منزل با استفاده ازمشت و لگد ، پرخاشگری خود را ابراز می کنند.

به طور کلی صاحب نظران علوم اجتماعی پرخاشگری را به دو قسمت تقسیم نموده اند. عده ای از آن هامعتقدند که پرخاشگری ذاتی و فطری است وگروهی دیگر آن را نتیجه عوامل اجتماعی آموختنی می دانند. جالب توجه اینکه هر دوگروه برای تایید نظرات خود دلایلی دارند وشواهد تجربی و قابل مشاهده گوناگونی را نیز نقل می کنند.

روان شناسان در مورد تعریف پرخاشگری باهم توافق ندارند. موضوع اصلی این است که آیا پرخاشگری را باید بر اساس پیامدهای قابل دید تعریف کرد یا بر اساس مقاصد فردی که آن را بروز می دهد. بعضی پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا می تواند برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی باشد مانند لگد زدن گازگرفتن ،یا لفظی باشد نظیر ، فریاد زدن،رنجاندن و یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد مانند چیزی را به زور از دیگری گرفتن. رفتارپرخاشگرانه بروز عکس العمل های منفی را به دنبال داردکه خود احساسات ناخوشایند نوجوان را تشدید می کند.

تعریف پرخاشگری

این موضوع مطرح است که آیا پرخاشگری را باید بر اساس پیامدهای قابل مشاهده تعریف کنیم یا بر اساس مقاصد شخصی آن مورد بحث قرار دهیم . زیرا عده ای پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند. نوع پرخاشگری ممکن است بدنی یا لفظی و یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد از مشخصه ی مهم این تعریف عینی بودن آن است یعنی شامل آن قسمت از رفتارهایی می شود که قابل مشاهد باشند.

1 – پرخاشگری یعنی عملی که به آسیب رسانی عمدی به دیگران منتهی گردد. این آسیب رسانی ممکن است صور مختلفی داشته باشد. آزارهای روانی نظیر تحقیر، توهین و فحاشی از این قبیل است.« فرجاد1374»

2 – پرخاشگری معمولا به رفتاری اطلاق می شود که قصد آن صدمه رساند(جسمانی یا زبانی) به فرد دیگر ، یا نابود کردن دارایی افراد است« آزاده فلاح 1372»

ویژگی های نوجوانان پرخاشجو

نوجوانان پرخاشجو معمولا همزمان ممکن است چند عامل از عوامل زیر را دارا باشند.

1 – همانند سازی . یک رفتار پرخاشگرانه که می تواند به باورهای شخصی وهنجارهای اجتماعی و فردی متفاوت باشد.

2-رفتار پرخاشگرانه دارای درجات گوناگونی است که می تواند به صورت مطلق،تک بعدی یا چند بعدی بروزکند .

3-پرخاشگری در میان نوجوانان شایع است،این رفتار میتواند در کودکی ویا نو جوانی آغاز شود ودر بزرگسالی هم ادامه داشته باشد .

4-اگر پرخاشگری در سنین پایین آغاز شود به مرور زمان پایدار تر می شود.

5-میزان پرخاشگری در پسران چهار برابر میزان پرخاشگری در دختران است .

6-نوجوانان پرخاشگر تمایل بسیاری به بیرون کردن رفتاریا تنش خود دارند ومی خواهند دیگران را موثر بدانند ومی خواهند آنها را خشن وعصبانی تصور کنند ((انتساب خشونت)).

7- نوجوانان پرخاشگر تحمل خستگی را ندارند ،حساس هستند ورفتاری جنجال بر انگیز،غیر قابل پیش بینی ،وتوام با مخالفت دارند. 

8-ارتکاب به دزدی وتخریب، فلدری ولی رحمی در بین این نوجوانان دیده می شود.

9-معمولااز سوی همسالان خود پذیرفته نمی شوند ،در ایجاد رابطه با آنان دچار مشکل هستند،عزت نفس بسیار کمی دارند ولی می توانند با افراد بزهکار وتبهکار بزرگتریا کوچکتر از خود دوستی بر قرار کنند.

10-پرخاشگری با فزون کاری ،مصرف مواد مخدر،مشکلات یادگیری وعدم موفقیت تحصیلی همراه است .